sábado, 18 de septiembre de 2010

Xèèniaa!!



Hoy, puedo hablar de ella como si fuera parte de mí. Entro en mi vida sin mas, o mas bien dicho, yo me “acoplé” en la suya, fuera como fuera, en estos momentos es una de las ultimas personas que quiero que  se aparten de mi, de mi vida, de mis momentos…  ya  forma parte de todo ello, de mi vida, la quiero con locura!! Me ha enseñado que hay que luchar, que nunca hay que rendirse… que puedo  ir a un sitio donde todos me desprecian, y que ella nunca me dejara sola…  si ella  se va yo también! … estoy hablando de una amiga que  se lo merece todo ¡!  Que  aunque alguien la decepcione ella sabe que yo  nunca le haría lo mismo ni al revés…en este año me has hecho aprender muchas cosas de la vida. Me has hecho pasar momentos inolvidables, momentos únicos. Me has enseñado a que no soy la que no importa a nadie… porque a ti te importo… T’ESTIMOO MOLT BERRAH*  MAI OBLIDARE AQUETS MOMENTS TAN MARAVELLOSOS QUE HE PASSAT AMB TU!!          Encara ens queda moolt per viuree guntes: D

domingo, 12 de septiembre de 2010

no tenemos ni la mas remota idea de lo que somos ni de lo que realmente queremos. . .

Creemos en personas mentirosas y falsas, nos la juegan pero les volvemos a creer. Tropezamos dos veces con la misma piedra. Queremos siempre lo que no tenemos, cuando lo conseguimos nos acabamos deshaciendo de ello. Somos avariciosos y egoístas, lo queremos todo y no damos nada. Comemos sin tener hambre, bebemos sin tener sed y hablamos sin tener nada que decir. Nos gusta sentir dolor y escuchar canciones tristes para sentirnos todavía peor. No somos capaces de guardar un secreto eternamente. No podríamos vivir teniendo todo lo de este mundo si estuviéramos solos, necesitaríamos a alguien con quien compartir todo aquello, con quien hablar, con quien pelearnos...
Nadie sabe qué quiere realmente, quien es, no sabe nada...